Plots sta je oog in oog met een gewapende tegenstander. Je ziet een bijl, schrikt en zet het op een lopen. Proficiat, dat is de meest verstandige actie. Bij alles wat hierna volgt gaan we er echter van uit dat weglopen geen optie is.
Laat me beginnen met de stelling dat geen enkel systeem je de garantie kan bieden dat je ongehavend uit de strijd komt. Wie het tegendeel beweert is ofwel een idioot of een leugenaar. Er bestaat geen foolproof systeem. Dat wil echter niet zeggen dat je je aanvaller moet laten begaan.
De gewapende gek
Een duidelijk geagiteerde kerel stapt in je richting. Je ziet een bijl, hij roept: “ik maak je kapot klootzak”. Het schuim staat hem op de lippen. Hij verspert je de weg.
Wat doe je?
- Je schrikt je te pletter, je bevriest, probeert iets te zeggen maar er komt niks uit je mond.
- Je blijft je coole zelf, vraagt wat je voor hem kan doen en probeert hem te overtuigen het mes weg te bergen.
- Je voert je ongelooflijk stoere techniek uit en neutraliseert de gek.
We vertrekken hier dus vanuit de veronderstelling dat de tegenstander niet plots is beginnen hakken maar jou het gigantisch voordeel geeft dat hij je, vanop weliswaar beperkte, afstand het wapen laat zien.
De kans dat je bevriest is groot, (relevante) training kan daar echter iets aan veranderen.
Nogal wat ‘zelfverdedigingsscholen’ (en dus ook Krav Maga scholen) leren je ontwapenen volgens hun heilig boekje. Ze hebben paar choreografieën die ze vaak trainen en die naar eigen zeggen je problemen oplossen. Ik zou daaraan willen toevoegen dat de choreografie het probleem oplost als de tegenstander dezelfde choreografie volgt. Op zich redelijk onwaarschijnlijk, niet?
Eén van de gevaren van het trainen van ontwapening is het blijven steken in die statische leerfase (zie 1000000 voorbeelden op YouTube). Dat is dus de fase waarin de tegenstander steekt, snijdt, hakt of slaat en wacht tot je dat dansje hebt gedaan. Hij maakt dus zijn beweging in functie van jouw techniek. Dat is ook de fase waarin je precies weet wanneer er wat gaat komen.
De impact van het plotse wordt meestal ruim onderschat.
Daarbovenop zie je vaak dat men altijd hetzelfde type mes gebruikt, een rubberen ding waarvan het lemmet zelfs plooit bij licht contact. Veilig, dat wel… maar het is wel essentieel dat je op een bepaald moment feedback krijgt. Je moet voelen dat je een fout hebt gemaakt. Het trainen met dat standaard mes heeft nog een nadeel, in tegenstelling tot wat men algemeen beweert: size matters.
Je training moet conceptueel zijn en gebaseerd zijn op principes, niet op dansjes.
Als we het verhaal van de gewapende gek hierboven analyseren vallen er een aantal zaken op. a) hij staat voor je, je ziet het mes maar hij roept ipv uit te halen. b) hij verspert je de weg. We gaan niet vervallen in het academische maar het zou best kunnen dat hij niet uithaalt. Het zou kunnen dat hij je enkel wil intimideren. Het zou dus ook best kunnen dat oplossing 2 van hierboven gewoon werkt. Hoera, geen fysiek contact nodig. Hoewel, loop jij het risico? Ga jij wachten tot hij wél begint uit te halen?
Wat doe je?
- Je lichaam uit de snij of steekrichting brengen en houden door de hand/arm van de tegenstander en liefst ook de tegenstander zelf te fixeren.
- De tegenstander zo snel mogelijk neutraliseren.
- Het wapen wegnemen en beveiligen.
- Afstand nemen.
- Check jezelf.
- De politie bellen, medische hulp zoeken.
De eerste stap is de moeilijkste. Je timing moet goed zitten, je moet op een veilige manier fixeren en ervoor zorgen dat je nog in staat bent om het neutraliseren efficiënt en snel uit te voeren. Het fixeren en neutraliseren zou simultaan moeten, uit ervaring weten we echter dat dit niet altijd mogelijk is. Sleutelwoorden zijn druk en explosiviteit. Je moet je tegenstander overdonderen en alles is toegelaten: bijten, kopstoten,…
Het mes wegnemen en beveiligen is een stap die eventueel kan worden overgeslagen.
Afstand nemen doe je al scannend, je kijkt links/rechts om twee redenen: er kan nog een gek zijn die je wil aanvallen of zijn vriendje wil wreken en je zoekt een veilige vluchtweg.
Check jezelf , ga er niet van uit dat het bloed van je tegenstander is. Meer nog, ga er van uit dat je gewond bent. Je wil niet stijf van de adrenaline naar huis stappen, of erger nog rennen, om daar tot de vaststelling te komen dat je gestoken bent.
Je belt de politie om het incident te melden en een ambulance te vragen voor jezelf en je tegenstander.
Wat doe je niet?
- Laten zien wat je gaat doen.
- Naar de grond gaan. Hem naar de grond trekken en daar een robbertje vechten (dit wil niet zeggen dat je niet op de grond kan belanden, wel dat hem naar de grond trekken of gooien niet je standaard procedure mag zijn).
- Je tegenstander verwonden met zijn wapen nadat je het hebt afgenomen.
Ga dus niet in een gevechtshouding staan, laat niet zien dat je bereid bent om hem aan te vallen. Controle krijgen over het mes is essentieel, als je (te snel) naar de grond wil gaan en het loopt fout heb je een probleem. Je wil niet op de grond belanden een bewapende tegenstander die nog 100% mobiliteit én een snijdend voorwerp heeft.
Het laatste punt van bovenstaand lijstje heeft te maken met de juridische en psychologische implicaties. Er zijn best situaties te bedenken waarin je wel degelijk het wapen van je tegenstander tegen hem zou mogen gebruiken maar de regel is: doe het niet. Sommige mensen hebben de neiging om daar stoer over te doen maar hebben geen flauw benul van de psychologische impact van het verwonden, laat staan doden van een ander levend wezen.
Equalisers
Equalisers zijn zaken die de balans wat in evenwicht brengen of in je voordeel laten overslaan. Een pistool bovenhalen kan je uiteraard enkel als je politie inspecteur of militair bent. Burgers zijn aangewezen op hulpmiddelen: een stok bijvoorbeeld. Dat kan net zo goed een waterpas zijn.
Je kan ook vanop afstand met objecten gooien, dat kan je een tijdsvoordeel geven. Meestal houdt dat de aanvaller op, niet tegen.
Schilden
Een stoel, aktentas… noem maar op. Alles wat je tussen jezelf en de aanvaller kunt brengen is prima.
Hoe train je dit?
Regel 1: Fear the knife. Zelfs al is het een trainingsmes…
Je kan best statisch beginnen maar na verloop van tijd moet je de parameters veranderen. De belangrijkste parameter is onzekerheid. Gezien je traint ga je er van uit dat er iets zal gebeuren, dat is dus een probleem. Niet iedereen die je aanspreekt op straat zal je aanvallen, meer nog: niet iedereen die tegen je roept zal je aanvallen. Ik verdedig wel de stelling dat je iemand die je bedreigt met een wapen proactief mag neutraliseren.
De tweede parameter die snel moet worden aangepakt: de modus operandi. Je moet verschillende modi operandi trainen. Snel dichterbij komen en uithalen met een snijdende beweging, rustig dichterbij komen en uithalen met een reeks steken…
Nog iets om bij stil te staan: intent, de bedoeling van je (trainings)tegenstander. Op een bepaald moet hij de opdracht krijgen je ondersteboven te steken op om het even welke manier.
Dan is er nog de parameter locatie. Train eens in een kleine ruimte in plaats van in een ruime trainingszaal. Bij de European Krav Maga Academy trainen we in een bus, auto, een toilet, lift, living…
Tenslotte kan je ook de parameter stress aanpakken. Je kan vermoeidheidsstress induceren door eerst een een reeks oefeningen af te werken in snel tempo, je kan een paar keer rond je as draaien om je coördinatie aan te tasten maar je kan ook de feedback manipuleren door gebruik te maken van een stressbelt. Deze stressbelt geeft je een lichte maar vervelende elektrische shock telkens het snij- of steekvoorwerp je raakt.
Bij de European Krav Maga Academy is trainingsveiligheid een prioriteit. Je zal ons nooit met echte messen zien trainen en zodra we ook maar een beetje dynamiek in het verhaal brengen moeten de beschermbrilletjes op.
En wat met die leuke YouTube technieken?
Met leuke YouTube technieken bedoel ik dus voor alle duidelijkheid choreografieën die je moeten overtuigen van het feit dat het getoonde systeem werkt. Dan is meteen ook alles gezegd, niet? Youtube staat bol van de onzin. En ja, ook onder de noemer Krav Maga. “Het mes wegduwen en counteren met een slag”, bijvoorbeeld. Wel op de duizend keer dat we dat probeerden met een gemotiveerde tegenstander ging het negenhonderdnegenennegentig keer mis. Je kan wel denken dat je iemand KO kan slaan met één slag maar daarvoor is het nog geen waarheid. Als je dat op de koop toe ook nog eens gaat trainen zonder effectief contact te maken dan wens ik je veel succes in een echte situatie.
Als je op zoek gaat naar studiemateriaal ga dan voor “CCTV footage knife”, vervang knife gerust door axe, stabbing, knife wielding. Je zal meer leren dan van die techniek filmpjes.
Conclusie
Het spreekt voor zich dat je altijd zelf beslist hoe ver je gaat in je training. Buiten je comfortzone treden is echter een must, doe je dat niet dan ben je bezig met choreografie, dat kan leuk zijn maar het is totaal nutteloos. Train veilig, maar zo dicht mogelijk bij het realisme. Train met mensen die dit snappen. Wees kritisch, zowel voor je trainer, instructeur als voor jezelf. Laat je niet meeslepen in stoere verhalen en besef dat er geen technieken bestaan die je 100% zekerheid kunnen geven op succes. Je kan je kansen verbeteren maar hoe hard en goed je ook traint: het risico op verwonding en alle daarmee gepaard gaande complicaties blijft groot.
Opgelet
Als het om een gewapende overval gaat dan is het acroniem RAAK de oplossing. Rustig blijven, aanvaarden, afgeven en kijken. In het bovenstaand artikel ga ik ervan uit dat het een aanvaller betreft die je wil steken of snijden.
Luc Van Laere
Hoofdinstructeur European Krav Maga Academy
Interesse in realistische zelfverdediging? Boek dan vandaag nog een gratis proeftraining. Vul onderstaand formulier in en we nemen snel contact met je op (je krijgt een sms met uitnodiging).