Hoewel verkrachtingen en ontvoeringen van kinderen door onbekenden vrij zeldzaam zijn is er wel degelijk een reële kans dat het gebeurt. De vraag die op ieders lippen brandt is: moeten we kinderen wijzen op de gevaren van pedocriminelen of niet? Het tegenargument is dat men kinderen nodeloos angst aanjaagt door hen te confronteren met voorzorgsmaatregelen. Aan de andere kant is er dan de overtuiging dat kinderen beter in staat zullen zijn om zich te weren tegen de mogelijke gevaren van onze maatschappij als ze op de hoogte zijn van wat er zoal kan gebeuren.
Er zijn echter een aantal algemene veiligheidsmaatregelen die ervoor zorgen dat uw kind geen gemakkelijk slachtoffer is waardoor de kans groot is dat de pedocrimineel op zoek gaat naar een gemakkelijker slachtoffer. Maatregelen die uw kind net genoeg wantrouwig maken voor vreemden zonder hen te belasten met een ongegronde angst.
Modi Operandi
Om te begrijpen wat we precies kunnen doen moeten we eerst kijken naar de verschillende Modi Operandi van pedocriminelen.
Snoepje?
Kinderlokkers lokken vaak kinderen door hen snoepjes, speelgoed of geld te geven of hen te beloven. Oudere kinderen worden vaak gelokt met een I-phone, geld of gadgets.
Voorkomen: maak kinderen duidelijk dat er een addertje onder het gras zit als een onbekende iets geeft.
Wil je model worden?
Adolescenten zijn vaak onzeker over hun uiterlijk, een pedocrimineel kan deze wetenschap gebruiken door zich voor te doen als model- of talentscout. Vleierij over uiterlijk en “de juiste look” werkt vaker dan je zou denken. In dezelfde categorie: de zang-, dans-, sportscout.
Voorkomen: zelfzekere kinderen zijn minder vatbaar voor luchtkastelen. Leer kinderen niet meteen in te gaan op voorstellen van vreemden maar even te checken met een ouder of vertrouwenspersoon.
Ik ben de weg kwijt!
Volwassenen die zich ‘kwetsbaar opstellen’ om zo kinderen mee te lokken.
Voorkomen: leer je kind dat een volwassene hulp moet vragen aan een andere volwassene.
Ik ben van de politie…
Kinderen zijn vaak snel geneigd zijn om een persoon met autoriteitsfunctie te geloven, pedocriminelen kunnen daar misbruik van maken.
Voorkomen: leer kinderen hoe de politie te werk gaat.
Ben je alleen thuis?
“Ik moet even de meterstanden controleren” of “ik moet even iets nakijken anders heb je straks geen internet meer”. De valse meteropnemer of technicus is niet meteen de meest voorkomende Modus operandi maar dat wil niet zeggen dat er geen gevaar voor is.
Voorkomen: kinderen hoeven niet alleen thuis te zijn…
Je mama vroeg me om je op te halen!
Dit kan een gewone melding zijn of er kan een verhaaltje aanhangen over een ziekenhuisopname.
Voorkomen: leer kinderen een ouder of vertrouwenspersoon bellen in een crisissituatie. Dit moet een reflex worden. Spreek een codewoord af, diegene die je kind moet ophalen moet het codewoord geven.
Mijn hondje is weggelopen…
Help je mee zoeken?
Voorkomen: leer kinderen dat onbekende volwassenen hulp moeten vragen aan volwassenen, niet aan kinderen.
Het gevaar van gepushte knuffels
Jonge kinderen wordt vaak aangeleerd dat ze vreemden moeten knuffelen of een kusje geven. Eigenlijk is dat een slecht plan. Kinderen vertrouwen tot op een bepaalde leeftijd (ongeveer 10 jaar) omdat ouders dit ‘aangeven’. Je zegt dus tegen een kind dat het ok is om een (soms zelfs een totaal onbekende) volwassene te knuffelen. Als die volwassene dat dan een keertje doet terwijl je er niet bij bent, zal je kind dat niet als verkeerd ervaren. Als die volwassene slechte bedoelingen heeft, heeft hij of zij hier een gemakkelijke toegang gekregen. Opgelet: dit is geen verwijt of oordeel, en het is uiteraard niet zo dat alle nonkels, tantes, opa’s, vriendenvan de familie pedo’s zijn. Je moet er echter rekening mee houden dat het kan.
Volgens verschillende academische studies zou 1% van de mannen wel eens worstelen met pedofiele gevoelens… Een Nederlandse studie spreekt zelfs van 10%! Genuanceerd: het is niet omdat iemand die gevoelens heeft, dat hij ze ook omzet naar daden.
Het gevaar van sociale media
Bovenop alle hierboven vermelde handelswijzen van de pedocrimineel zijn er nog een aantal waarbij de predator gebruik maakt van Facebook, Instagram en andere sites.
We weten dat jongeren teveel persoonlijke informatie delen op hun profiel, snel vrienden worden met onbekenden en foto’s delen zonder erbij na te denken. Ook ouders maken vaak die fout. Sharenting is een mixwoord van de woorden ‘Share’ en ‘Parenting’, ouders die het leven van hun kinderen in detail op het internet delen. Het resultaat: een online catalogus voor pedocriminelen. Gewapend met die info kan de pedocrimineel zijn slachtoffer benaderen, vaak met een vals profiel waarbij hij zich voordoet als een leeftijdsgenootje. Een afspraakje is snel gemaakt.
Voorkomen: let op wat u plaatst, scherm uw profiel en dat van uw kinderen af. Plaats geen foto’s die interessant zouden kunnen zijn voor pedocriminelen. Monitor het internetgebruik van uw kind. Installeer een parental control app.
De voorzorgsmaatregelen
– Leer je kind neen zeggen, beleefd assertief zijn is een superpower (ook voor volwassenen). Tegenover vreemden moet die afwijzing niet gemotiveerd worden. Motivatie leidt tot discussie en dit kan dan weer leiden tot een situatie waarbij het kind toegeeft omdat het in een hoek is gedreven…
– Leer je kind zich niet te laten van aan de ‘meisjes/jongens zijn flauw’-val. Het is een bekende Modus Operandi van oplichters en ander gespuis. Sommige kinderen laten zich hierdoor vangen omdat ze het tegendeel willen bewijzen.
– Leer je kind niks te aanvaarden van vreemden, meer nog leer je kind om elke gift te ‘declareren’. Schuldopbouw is ook een bekende Modus Operandi… “Ik heb je x gegeven, jij mag nu ook wel eens iets voor me doen.
– Leer je kind dat iemand die zegt dat hij of zij te vertrouwen is, en/of niks van plan is zonder enige aanleiding, vaak niet te vertrouwen is, of net wel iets van plan is.
– Geen geheimen voor mama of papa! Ook niet als x zegt dat er iets met mama of papa zal gebeuren. Laat daarom ook nooit toe dat iemand je kleineert (en dus zeker niet in bijzijn van je kind).
– Wees waakzaam, houd uw kind altijd zelf in het oog of zorg ervoor dat het in het oog wordt gehouden door een vertrouwenspersoon.
– Laat uw kind nooit alleen in een auto, zelfs al is het maar voor een paar minuten.
– Wees voorzichtig met sociale media, maak er geen online catalogus van! Monitor het internet gebruik van uw kinderen.
– Zet nooit de volledige naam in kleren of schoolspullen. “JM – websiteschool.be” of “JM 0475 xx xx xx” waarbij het telefoonnummer van 1 vd ouders is vermeld is voldoende.
– Spreek een codewoord af voor noodgevallen, de persoon die uw kind in een noodgeval moet ophalen moet het codewoord kennen. Verder is het codewoord ook te gebruiken bij telefonisch contact tussen u en uw kind. Als uw kind het codewoord gebruikt weet u dat er een probleem is.
– Zorg ervoor dat uw kind zijn familienaam, zijn adres en zijn telefoonnummer kent.
– Leer uw kind een telefoon gebruiken en leer het zo snel mogelijk het noodnummer 112.
– Leer uw kind om niet zomaar een volwassene te volgen of in te stappen.
– Leer uw kind om snel foto’s of filmpjes te maken (vb om een foto te nemen van een nummerplaat).
– Speel onthou spelletjes met je kind om nummerplaten te leren onthouden.
– Leer uw kind kritisch te zijn.
– Leer uw kind screenshots te maken en deze naar u door te sturen of te forwarden zodra het iets zorgwekkend, bedreigend of seksueel getint ontvangt.
Wat doet de Academy?
Bij de EKMA aka The Academy leren we uw kind verdachte situaties herkennen, lastige situaties vermijden, grenzen stellen en vluchten. We leren kinderen ook om zich fysiek te verweren. We hebben 3 leeftijdsgroepen voor kinderen: 8 – 10, 11 tot 15 en 16+. We bieden je graag een gratis proefles.
Boek hier een gratis proefles – Strikte minimumleeftijd = 8 jaar!
Nathalie Heylen
Instructeur zelfverdediging